دوک The Duke یک ماجرای واقعی از سال ۱۹۶۱ را روایت می‌کند که مردی از طبقه کارگر از پنجره دستشویی گالری ملی لندن بالا می‌رود تا یک نقاشی ارزشمند از دوک ولینگتون اثر فرانسیسکو گویا را بدزدد. این فیلم یک داستان خنده‌دار را به تصویر کشیده که با حسن تعبیر کلاسیک بریتانیایی بازگو شده و در پایان یک پیچش داستانی دلچسب دارد.
جیم برودبنت بازیگر نقش اصلی است (که در زندگی واقعی هم یک مصلح اجتماعی دوست‌داشتنی است) و هلن میرن نقش همسر محزون و رنجیده او را بازی می‌کند. کارگردان این فیلم کسی نیست جز راجر میشل سازنده ناتینگ هیل Notting Hill و دخترعموی من ریچل My Cousin Rachel. دیدن این اسم‌ها کنار یکدیگر، دوک The Duke را هیجان‌انگیزتر کرده است. هرچند تلویزیون نقش اصلی را در داستان این فیلم بازی می‌کند، میشل ریتم کار را به سرعت آثار تئاتری و با حسی آزاد به تصویر کشیده است. این فیلم که خارج از بخش رقابت‌های جشنواره ونیز به نمایش درآمده، پیش از بفتا در سینماها اکران خواهد شد و گزینه مناسبی برای طرفداران کمدی‌های مفرح انگلیسی با لحنی اجتماعی به حساب می‌آید.